De mysterieuze maat 42
Als je net als ik bent, oftewel iemand met een maatje 42/44, kun je nog wel eens moeite hebben met het vinden van de juiste afdeling in een kledingzaak. Dat we bij de dameskleding moeten zoeken lukt nog wel, maar dan is nog de vraag of je naar de rekken gaat met de reguliere kledingmaten of dat de plus size-collectie toch beter is. En daar ligt nu net het probleem: wanneer je niet onder de ‘modematen’ valt, dat wil zeggen maat 32 en 34, maar ook niet behoort tot plus size, maat 44 en groter, wordt het shoppen voor leuke kleding in mijn ervaring toch wel moeilijker. Voor deze tussenliggende maten is inmiddels ook een term bedacht: mid size. En laat nu net het overgrote deel van de Nederlandse vrouwen een van deze middenmaten hebben.
De gemiddelde maat van een vrouw in Nederland is maat 42 en juist deze maat komt door termen zoals de voorgaande in een grijs gebied te liggen. Hoewel hier maat 44 tot en met 56 onder plus size valt, spreken ze in de modewereld al van plus size wanneer iemand maat 38 of groter heeft. Dus waar zou je dan onder vallen als je, net als ik, met een maatje 42 rondloopt? Vaak genoeg loop ik in bijvoorbeeld de H&M en pak ik zoveel kledingstukken dat ik het niet eens meer allemaal vast kan houden, waardoor ik genoodzaakt ben een onhandige tas te pakken, maar bij het passen zit er, als ik geluk heb, misschien één topje goed van de twintig die ik had gepakt. Aan de broeken begin ik niet eens meer in die winkel, omdat de grootste maat (vaak 33, dus een XL-XXL) werkelijk nooit past, terwijl in andere winkels ik gewoon een XL of maat 44 kan dragen. Dit zou natuurlijk aan mijn lichaamsverhoudingen kunnen liggen, dus bij jou zou het met soortgelijke maten wel goed kunnen zitten. Hoe dan ook, ik passeer de plus size-afdeling vrijwel altijd en pak dus alle items van de reguliere collectie.
Wanneer ik dan toch bij de plus size-afdeling kom, valt het mij op dat dit een erg smal gedeelte is van de hele winkel. Waar in de H&M van de twee etages toch wel anderhalf is besteed aan vrouwenkleding, is nog geen kwart daarvan onderdeel van de plus size-collectie. Welgeteld zijn het misschien een paar rekken. Wat daarnaast nog opmerkelijk is, is het feit dat deze rekken vaak niet eens het verlengde zijn van de gewone collectie, maar hele andere items bevatten en over het algemeen ook erg basic zijn. Ik zie veel items hangen die lang zijn en losjes om je lichaam vallen. Bij mij, en misschien ook bij anderen, doet dit het idee wekken dat de vrouwen die gecategoriseerd worden als plus size niet helemaal hun lichaam mogen laten zien, alleen gebaseerd op de kleding. Ook al is dit totaal niet de bedoeling van de designers, onbewust kan dit beeld wel gecreëerd worden. Nog een dingetje is dat maat 44 zowel in de reguliere als in de plus size-collectie zit, wat ook voor verwarring kan zorgen, maar ook als positief kan worden gezien, omdat je dan extra opties hebt om uit te kiezen.
Zelf categoriseer ik mezelf absoluut niet als plus size, maar ook niet als mid size. Ik vind het niet fijn om er een label op te plakken, omdat ik vind dat het ook helemaal niet uitmaakt waar je nu onder valt. Een maat is maar een getal op een label in je kledingstuk dat niets wegneemt van hoeveel jij waard bent als persoon. Ik denk dat het goed is als kledingzaken een grote variatie aan kledingmaten in de winkel hebben hangen, dus inclusief de maten die nu als plus size worden bestempeld. Zo kunnen meiden zoals ik ook genieten van de reguliere collectie, zonder daar iets voor op te hoeven geven.