Vertrouwen in God
De wereld wordt steeds religieuzer. Dit klinkt misschien bijzonder in de oren van de gemiddelde Groningse student aan de RUG, omdat jongeren tussen de 18 en 25 jaar de minst actieve religieuze bevolkingsgroep in Nederland zijn. Ongeveer 30% van deze mensen belijdt het geloof. Ik val zelf in de groep van 70% die dat niet doet. Met die insteek zou het je logisch in de oren kunnen klinken dat de globale samenleving die door technologie en voortschrijdende wetenschap steeds ‘rationeler’ zou moeten worden, automatisch minder snel naar de kerk gaat. Het zou dan ook verbazend zijn dat mensen juist meer of strenger gelovig worden. Echter, miljarden mensen zijn nog steeds religieus ingesteld en wereldwijd neemt het aantal mensen dat zichzelf godsdienstig noemt gestadig toe. Er valt dus nog wel wat te prikken in de enigszins neerbuigende aanname dat de meerderheid van de wereld uiteindelijk wel atheïst wordt. In dit stuk volgt een korte analyse over geloof in de 21ste eeuw en hoe studerend Groningen zich daarmee bezighoudt.
In Nederland wordt de groep religieuze mensen al jaren kleiner. Zeker de protestantse christenen, traditioneel de meerderheid in Nederland, hebben het zwaar te verduren. Jongeren geloven minder vaak dan mensen boven de 25 en mensen die hoger onderwijs genieten zijn ook minder vaak religieus dan Nederlanders die minder hoog onderwijs hebben gedaan. Academici zijn zelfs de minst religieuze mensen in het land. Zo blijft een hardnekkig idee dat godsdienstigheid ‘niet meer van deze tijd is’ bestaan. Onder verschillende religiewetenschappers gold er sinds de jaren zestig een consensus dat naarmate de wereldbevolking meer ‘ontwikkeld’ raakte (opnieuw een controversiële term, want wanneer beschouw je een land of volk als ontwikkeld?), dat secularisatie verder zou toenemen. Zo gebeurde dat gestaag in heel West-Europa. Tegenwoordig vallen er steeds meer gaten in deze theorie.
Kijk naar de Navigators, een landelijk netwerk van studentenverenigingen met een christelijke identiteit die in verschillende Nederlandse studentensteden afdelingen heeft. De NSG, of Navigators Studentenvereniging Groningen, heeft een elk jaar groeiend aantal leden en is daardoor nu met 500 sterk de vierde vereniging van ons mooie stadje (na Vindicat, Albertus en Dizkartes). Met hun motto ‘Bier en Bijbel’ proberen ze het gezellige studentenleven te combineren met het christelijk geloof. Dit doen ze door met elkaar te bidden op vaste momenten, kun je 1 op 1 in gesprek gaan met een mentor en zijn er verschillende discipelschapsgroepen die samen de Bijbel lezen en elkaar stimuleren in het geloof. Ze zijn overigens niet de enige christelijke studentenvereniging in Groningen. Zo is er Ichtus (interkerkelijk), de C.F.S.R. en de GSV (gereformeerd), en HOST-IFES (voor internationals). Bij elkaar zijn er zo bijna duizend studenten die hun religie actief verbinden met hun geloof.
Religiositeit kan ook op verschillende manieren ingevuld worden. Zo is er in onze internationale studentengemeenschap een breed scala aan mensen die misschien niet meer wekelijks de kerk bezoeken, maar wel op persoonlijk niveau geloof belijden of anderzins geloven dat er meer is dan alleen het aardse bestaan. Echter, veel van deze gelovigen willen niet vastzitten aan een traditionele institutie zoals een kerk, moskee of ander godshuis. Het is juist deze variatie aan mogelijkheden in de moderne wereld die het mogelijk maakt dat religie zo vitaal is, ook in het traditioneel ‘heidense’ Groningen, ook onder studenten. Het geloof staat niet vast. Naar de kerk gaan hoeft allang geen orthodoxe aangelegenheid te zijn, met rigide preken en psalmenzang. Religie kan verbonden worden met een bruisend studentenleven, met mensen van je eigen leeftijd met wie je je verbonden voelt, op een ludieke en toegankelijke manier. Laten we die diversiteit en levendigheid vieren.
Wessel Stienstra