Tips voor een knetterend kerstdiner

naitsoezn 3 min 24/12/2019

Een diner met de familie, het essentiële onderdeel van de kerstviering. Het geldt niet voor iedereen, maar voor mij betekende dit altijd een goede maaltijd met vrij superficiële gespreksstof: het beantwoorden van de vragen van familie die je een enkele keer in het jaar ziet over hoe het gaat met de studie, het werk, et cetera. Tot enkele jaren terug gold voor mij dan ook dat ik meer uitkeek naar de maaltijd zelf dan het wederzien van de vele ooms, tantes, neven en nichten. Op mijn achttiende kwam ik erachter dat het ook anders kon.

Het feit dat zo’n beetje de hele familie, met uitzondering van wat intentioneel vergeten leden, bij het diner van mijn ouders aanwezig waren, deed mij besluiten gedurende het eten uit de kast te komen als homoseksueel. Na de substantiële periode van stilte en ongemak, die daarop volgde, ontstond er een discussie over de vraag of homoseksualiteit een keuze of fase was. Op dit moment ontdekte ik voor het eerst dat ik erg goed ging op de verhitte woordenstrijd. In plaats van een bijeenkomst waar ik mijn meeste energie stak in het prakken van mijn aardappels, veranderde het in een avond vol emotie en bevlogen discussies. Een avond waar ik in het midden stond en de conversatie evengoed domineerde als de mannen in mijn bed. De eerste tip is dus: pak een prikkelend gespreksonderwerp. 

Een jaar later dacht ik wederom de dusver slaapverwekkende oppervlakkigheid te torpederen met een overdosis aan controverse door het uitvoerig te hebben over mijn opbloeiende seksleven. Ik schrok dan ook toen het anders verliep dan gehoopt. Een van mijn ooms mengde zich in mijn verhaal door ook zijn, vroegere en huidige, avonturen te beschrijven. Na de beeldige uitweidingen over orgies, bondage en tal van andere handelingen die waarschijnlijk in de Bijbel waren verboden, had men zich destijds in staat geweest om zich een dergelijke vulgariteit in te beelden. Ik verloor het overwicht binnen het gesprek volledig toen ook anderen zich vol enthousiasme inhaakten. Niet alleen had ik een grove misschatting gemaakt over mijn familie, maar bleek dat zelfs het seksleven van mijn familieleden, veel al ver over de vijftig, spannender was dan dat van mijzelf. Je begrijpt dat ik na dit diner in een halfjaar lange depressie terecht kwam.

Daarmee kom ik op mijn tweede tip: zorg er op zijn minst voor dat je weet wie je tegenover je hebt zitten. Zelf had ik nooit echt interesse getoond in de meningen of avonturen van de mensen met wie ik mij die avond over de rollade boog, maar uit het voorgaande blijkt dat het wel van belang dat je enigszins weet met wie je om de tafel zit. Kuisheid is niet een onderwerp dat men gaat bespreken in een gezin vol reformisten, net zoals dus ongebreidelde hyperseksualiteit in een club van nymfomaniakken. Ik heb daarom voor het aankomende kerstdiner al wat onderwerpen uitgezocht die er zonder twijfel toe zullen doen leiden dat ik in mijn eentje recht tegenover mijn familie sta. 

We leven momenteel in een tijd waarin de leugen het nieuwe feit is. De laatste tip is dan ook: maak hier gebruik van. Waarom zou je altijd stellingen innemen waar je achter staat, waarom zou je stellingen innemen die feitelijk juist zijn? Als jij wil verkondigen dat de aarde plat is, dan doe je dat gewoon. Bied anderen ook vooral niet de ruimte om te spreken, onderbreek hen zo vaak mogelijk midden in hun zinnen. Tijdens het kerstdiner geldt: monoloog is dialoog.  

Tot slot, vooruit dan maar, een laatste regel: de twist staakt bij het begin van de naborrel. De borrel dient beschouwd te worden als de ‘goedmaakseks’ met de familie. In het kader van de kerstgedachte is het van belang de verbinding weer op te zoeken en zeg je dingen als ‘ik begrijp je standpunten’, ‘misschien was ik iets te gepassioneerd’ en ‘misschien is het inderdaad niet verstandig om het vrouwenkiesrecht weer in te trekken’. Vanzelfsprekend is dit nodig om zo weer op goede voet verder te kunnen tot het volgende diner.  

Al met al heb ik na een drietal van deze diners mijn familie leren kennen op een manier die ik eerder niet voor mogelijk hield. Niet alleen op het vlak van belezenheid of aangeboren intellect maar ook op dat van emotie. Daarnaast wierp het ook een blik op wie ik zelf was en verliet ik ieder diner met een aangescherpte geest. Ik adviseer daarom eenieder mijn tips te volgen en wens zij die dit doen een kostelijk en knetterend diner.  

En om af te sluiten, een korte, niet uitputtende lijst van onderwerpen:

  • Abortus 
  • Autoritaire regeringen
  • Eugenetica
  • Geheelonthouding
  • Genderidentiteiten
  • Moslims
  • Oost-Europeanen
  • Pedofilie
  • Postnatale abortus
  • Stikstof
  • Tractoren
  • Uitkeringstrekkers
  • Vrijheid van meningsuiting
  • Vrouwenquota
  • Zwarte Piet 

Soortgelijke artikelen