Je hebt als collectief een stem, je staat er niet alleen voor!

naitsoezn 3 min 25/12/2019
In de tijd dat onze premier nog braaf staatssecretaris was, zat Machteld Velema als algemeen bestuurslid in het GSb-bestuur (2005-2006). Toen haar studententijd erop zat kwam ze overal en nergens terecht – niet alleen in banen, maar vooral in verre oorden. Hoewel ze net terug is van een maandenlange reis naar India, mocht Nait Soez’n haar spreken voor een terugblik op haar periode bij onze bond.

Hoe ben je bij de GSb terecht gekomen? En waarom?

Ik kan dat me niet voor de volle honderd procent herinneren, maar ik geloof dat ik ooit voor een Loesje-workshop het pand ben binnengekomen. Zulke workshops vonden toen vaak plaats bij de GSb. Zo heb ik er mensen leren kennen, de sfeer sprak me erg aan, mooi om te zien dat iedereen zich zo voor een groter iets inzette. Op die manier werd ik iemand die van een keertje langskwam steeds actiever werd. Er was in die jaren een grote overlap tussen mensen die Loesje runden en die bij de GSb in het pand zaten, daar schreven ze hun teksten. Dat verklaart bepaalde posterteksten uit die jaren, denk ik!

Wat kenmerkte het studentenleven in die jaren?

Ik heb Internationale Betrekkingen gestudeerd, dus ik had nooit veel contacturen en daardoor genoeg tijd om actief te kunnen zijn. Gelukkig had ik nog de basisbeurs en zodoende had ik genoeg financiële mogelijkheden om niet alleen te werken en te studeren. Daarnaast was ik actief bij de VERA en woonde ik in het oude RKZ [Rooms Katholieke Ziekenhuis, red.], waar de nodige politieke protesten waren.

Wat onderscheidde de GSb van andere studentenorganisaties?

We waren er creatiever, eigengereider en uitgesprokener over bepaalde onderwerpen. Zo hebben we veel gedemonstreerd tegen Rutte’s plan om leerrechten in te voeren. Hij was toen staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en wilde de marktwerking in het onderwijs vergroten. Hij wilde studenten laten stemmen met hun voeten, door ze leerrechten te geven, die ze elk half jaar konden verzilveren bij hogescholen en universiteiten. Op die manier werden universiteiten en hogescholen gefinancierd door het aantal leerrechten dat studenten bij hen kwamen verzilveren. Dat moest de flexibiliteit, kwaliteit en keuzevrijheid bevorderen, maar wij zagen een bureaucratisch gedrocht zonder meerwaarde voor studenten. Er was geen plan aan gekoppeld om onderwijskwaliteit te verbeteren en zou waarschijnlijk kleine minder populaire en als zwaar bekendstaande studies onder druk zetten. Natuurlijk was gebrekkige studentenhuisvesting een groot thema, evenals huisjesmelkers, maar ook de student-stafratio. Dat internationalisering niet alleen positieve kanten heeft, werd toen ook duidelijk.

Wat vond je het hoogtepunt van je bestuursjaar?

Dat zat hem vooral in het feit dat je met zo veel mensen, die met hun vrije tijd ook iets anders konden doen, je inzet om het voor andere studenten beter te maken en zo de kracht van het collectief evenaart. De Maagdenhuisbezetting heeft dan ook veel indruk op me gemaakt.

Wat heb je opgestoken van je tijd bij de bond?

Dat is echt zó veel… Inzicht in hoe de politiek werkt en hoe je daar invloed op kunt uitoefenen, dat zou ik voorop willen stellen – je hebt als collectief een stem, je staat er niet alleen voor! De GSb heeft daarin een lange en rijke historie. Ook heb ik veel geleerd over samenwerken, samen doelen stellen, campagnes organiseren en die uitvoeren. Daar komt heel veel bij kijken, van posters maken, drukken en plakken tot goed nadenken over de boodschap die je wilt uitdragen.

Wat is de rode draad geweest van je carrière toen je van de universiteit ging?

De vele functies die ik heb gehad werden ingegeven door de vele reizen die ik heb gemaakt. Ik ben net terug van drie maanden India, waar ik aan yoga heb gedaan en heb gemediteerd. Zo ben ik een maand in stilte geweest. Kijken we naar wát voor functies, dan voel ik me vaak thuis bij organisaties die een groter doel nastreven Daarnaast ben ik altijd blijven schrijven, bijvoorbeeld voor webredacties. Dat deed ik in mijn studietijd ook.

Je hebt de SP-fracties in het Europees Parlement en in Rotterdam ondersteund. Wat maakt de SP tot jouw partij?

Het trok me heel erg aan dat de menselijke maat voorop wordt gesteld en dat er voor iedereen gelijke kansen worden gecreëerd. Hoewel ik nu niet meer politiek actief ben, sta ik hier nog steeds achter.

Je laatste baan was bij de Consumentenbond. Waarmee houd je je daar bezig?

Ik denk dat ik een van de weinige oud-GSb’ers ben die na de studententijd nog steeds ‘bond’ in de titel van een functie heeft! Mijn werk bestond uit het opzetten en uitvoeren van onderzoeken – onafhankelijke producttests. Dat liep uiteen van elektronica tot witgoed. De Consumentenbond koopt alles in op eigen titel, om echt onafhankelijk te kunnen testen. Zo weet een consument zeker of hij waar voor z’n geld krijgt.

Wat heeft de reis naar India met je gedaan?

Ik doe het vaker en dan ben ik bij thuiskomst weer blij met de basics zoals warm water om te douchen, stromend drinkwater, een supermarkt met een overvloed aan producten. Daar mag je dankbaar voor zijn.

Wat zou je de GSb van vandaag de dag willen meegeven?

Studeren is leuk! Het is een bijzondere tijd waarin je tijd en ruimte hebt om je vast te bijten in een bepaald onderwerp. Die vrijheid heb je later in een baan vaak niet. Je drive om goede dingen voor de wereld te willen doen gaat goed samen tijdens je studie.

Andere interviews